De Popprijs is een juryprijs die jaarlijks door Buma Cultuur wordt toegekend aan die band of artiest die de belangrijkste bijdrage heeft geleverd aan de Nederlandse popmuziek. Maar hoe bepaal je de belangrijkste bijdrage? Zijn het de successen van de verschillende kandidaten waar de juryleden mee naar voren komen? Zijn het de verkoopcijfers of aantal streams die het zwaarst tellen?
Bezoekersaantallen bij concerten of de populariteit in het buitenland? Of is het die briljante toon of sound van een act of juist de inspirerende werking van artiesten op de luisteraar. Aan geen van deze zaken mag de jury van de Popprijs voorbij gaan.
Al die criteria werden zorgvuldig afgewogen en tegen elkaar afgezet, tijdens de beraadslagingen.
2017 was wederom een goed jaar voor de Nederlandse popmuziek. Dance uit ons land bleef in het buitenland onverminderd toonaangevend. En wat te denken van hiphop. Er ging bijna geen week voorbij of er brak een rapper een stream-record. Ronnie Flex, Lil’ Kleine en Broederliefde consolideerden hun plek aan de top en kregen daar onder meer gezelschap van de in meerdere opzichten spraakmakende Boef.
Rockmuziek leek tussen alle hiphop en dance enigszins in de verdrukking te komen, een internationale trend die ook in Nederland zichtbaar was. 2017 was bepaald niet het jaar van de gitaarbands. Maar er is echter één uitzondering. Er is een band die het voor elkaar kreeg wat steeds minder nieuwe rockbands lukt: een grote arena van het formaat Ziggo Dome uitverkopen. En dat niet één keer of twee keer maar vijf keer.
De winnaar van de Popprijs 2017 is Kensington. De band uit Utrecht verkocht eind november de Ziggo Dome maar liefst vijf keer uit. Een ongekende prestatie, zeker wanneer je in ogenschouw neemt dat Kensington daarmee hun aantal uitverkochte Ziggo Dome-concerten tot tien zag stijgen.
In vierentwintig maanden tien keer zo’n immense zaal uitverkopen, dat mag beslist uniek heten.
De vijf uitverkochte Ziggo Dome concerten waren in november de bekroning op een jaar dat eind 2016 begon met het verschijnen van hun vierde album Control.
De plaat werd in korte tijd platina en bleef het hele jaar in de hogere regionen van de album Top 100. Nederland is de afgelopen jaren massaal gevallen voor de toegankelijke rock die Kensington met een steeds grotere zelfverzekerdheid brengt.
En dat is knap voor een band die sinds de oprichting in 2005 alles in eigen hand heeft gehouden.
Kensington is als gretig maar piepklein gitaarbandje begonnen en heeft zich door veel optreden een steeds groter podium weten te bemachtigen. Ook dat onafhankelijke, die ouderwetse aan de punk ontleende Do It Yourself (DIY) mentaliteit die de vier muzikanten zo na aan het hart ligt heeft de jury meegewogen.
Dat je met zo’n vast geloof in je eigen kwaliteiten zo ver kunt komen moet inspirerend zijn voor andere ambitieuze rockmuzikanten.
En het eind van de zegetocht van Kensington lijkt nog lang niet in zicht. Het buitenland lonkt. De zalen in Duitsland, Oostenrijk, Polen en Tsjechië worden steeds groter en op 14 juli van dit jaar staat de winnaar van de Popprijs 2017 in de Amsterdamse Johan Cruijff Arena. Een podium die alleen voor de allergrootsten in de popmuziek bereikbaar is. Tussen de bands die de overstap naar stadions maakten als The Rolling Stones, U2, Muse, Metallica en Coldplay staat nu ook Kensington.